Flugið frá Mpumalanga til Victoria Falls

Okkar beið stutt flug frá Mpumalanga til Victoria Falls, einungis einn og hálfur tími.  Það tegist þó alltaf úr deginum þar sem við förum af hóteli tveimur og hálfum til þremur og hálfum tíma fyrir brottför og erum í frágangi í u.þ.b. tvo tíma eftir lendingu.  Allt gekk þó vel. 

 Freyjurnar okkar skörtuðu forláta afró hárkollum á leiðinni ásamt litríkum skartgripum og vakti þetta mikla kátínu hjá farþegunum.  Boðið var upp á súpu og samloku á leiðinni og tókst snillingunum í eldhúsinu að gera matinn einstaklega  góðan og lekkeran að vanda.  Leiðangursstjórinn stýrði vélinni styrkri hendi og fór með okkur í útsýnisflug yfir fossana áður en lent var á vellinum.  Vel gekk að ganga frá, smá brekkur varðandi eldneytismál, en ekkert sem ekki var hægt að leysa.  Keyrðum á hótelið okkar, Elephant Hills.  Var okkur nú að verða ljóst að við erum komin í annað umhverfi en við höfum verið í.  Náttúrufegurðin er enn sú sama en hér sést vel á öllu að peninga og vöruskortur er mikill.  Hótelið einstaklega glæsilegt en afar fáir hótelgestir og viðhaldsmál í niðurníðslu.  Þótt einungis við og örfáir aðrir hafi gist hótelið voru 250 starfsmenn á hótelinu sem svo sannarlega er minnisvarði um betri tíma. 

 Tókum debriefingu í hótelgarðinum og höfðum við þar félagsskap af vörtusvínum, bavíönum og mýrarköttum (Timon í Lion King).  Fórum í kvöldmat á Victoria Falls Hotel sem er þekktasta hótelið á svæðinu og minnisvarði um nýlendutímann.  Okkur var staflað í tvo bíla, 5 í hverja Lödu auka bílstjórans og sannaðist þar máltækið góða, þröngt mega sáttir sitja.  Bresk áhrif eru mikil hérna og má nefna að á meðan við mötuðumst hlustuðum við á hljómsveit flytja bresk lúðrarsveitar og popplög með karabísku ívafi.  Sumir smökkuðu krókódílakjöt og létu vel af.