Addis - Shalam!!

Kæru vinir og vandamenn!

Lánið lék við okkur þegar við nældum í bílstjórann Alex sem keyrði okkur um borgina. Á dagskrá var að kaua bakkaskraut og nýjan einkennisfatnað á okkur.

Á  þessum slóðum er ekkert keypt án þess að prútta, okkur tókst vel upp og  verðið var lækkað um allt að 70%.Ætli Hirti aðal prúttara úr síðustu ferð hafi gengið svo vel...?

Fólkið hér er einstaklega fallegt, með araba- og afríku blóð í æðum, súkkulaði brúnt, hátt og tignarlegt ásamt því að vera afar kurteist og hjálpsamt.

Við gerum okkur grein fyrir lánsemi okkar þegar við sjáum fátæktina og eymdina sem óneitanlega varð á vegi okkar í miðbænum.

Eftir komu á hótel og að sjálfsögðu öll ánægð með kjarakaupin þá var skundað á garðbarinn og rann ískaldur eþípópíski bjórinn ljúflega niður.  Okkur var þó ekki til setunnar boðið, tíminn var naumur þar sem sturta og snyrting tekur sinn tíma.

Auður mátaði nuddbekinn, fékk steinanudd og endurnærðist!

Okkar beið boð hjá A&K á Sheraton hótelinu og var það hið glæsilegasta. Þegar við keyrðum niður brekkuna var haft á orði að þetta hlyti að vera forsetahöllin sem við höfðum fyrir augum...en nei nei þetta reyndist vera flottasta hótelið í álfunni.  Þar fengum við tækifæri til að kynnast farþegunum okkar betur. Enduðum með hin ýmsustu boð í hinum ýmsustu fylkjum bandaríkjanna.

Skriðum sátt og sæl í koju enda krefjandi og spennandi ferðalag á morgun.

 Addia Ababa- Kilimanjaro

Eftir góðan  morgunmat á hótelinu var lagt af stað út á völl þremur og hálfum tíma fyrir brottför. Allur er varinn góður.  Kynntumst hraða Afríkubúa svo ekki sé meira sagt.  Allir lögðust á eitt, allt klárt, en ... hvar var “cateringin”, togtrukkurinn og allt hitt?  Sumsstaðar virðast þeir Bakkabræður hafa fjölgað sér, Gísli, Eiríkur, Helgi.  ...Við biðum og við biðum og við biðum.  Loksins var vélin komin á sinn stað, áhöfnin glæsileg í nýju einkennisfötunum og farþegarnir komnir. Ljósin á – af stað...drýfa sig!!  Flugtíminn rétt tæpur Glasgowtími og veitingarnar 3 rétta máltíð.  Enn og aftur slógu kokkarnir/maturinn  í gegn, svo ekki sé minnst á Gunna. Aumingja Gunni fær engan frið til að sinna sínu starfi.  Sígaggandi freyjurnar senda flugvirkjann með brauðið, drykkina svo ekki sé minnst á tiltektina.  Eftir lendingu bíður hans ærinn starfinn, hann stendur sig sem sönn hetja.  Líkt og í ríkisstjórninni er hér jöfn kynjaskipting 5/5.  Verkstýran stendur sig með afbrigðum vel, öllu reddað... bara að Jóhönnu gangi jafn vel með sitt lið.  Öllum ráðherrum- og stýrum í stjórn “Frú Jónasdóttir” ber saman um að aldrei hafi fyrirfundist jafn hentungur og þægilegur einkennisfatnaður.  Reyndar þurftu  skessurnar allar að gera nánast hnéháar klaufar beggja megin á skósíða kjólana.  Þær eru víst fremur stórstígar og strunsandi að eðlisfari.  ...eða er það kannski bara íslenska flugfreyjuuppeldið?  Svona drífa sig!!  

Hér eru það hinsvegar hugguleg-  og glæsilegheitin sem ráða ferðinni.

Linda hékk á hornunum í dag.  Er við nálguðumst miðbaug tlkynnti hún farþegunum að brátt væri tilefni til að skála, innan tíðar yrði farið yfir miðbaug. Með Lindu við stýrið tók TF- FÍA fagmannlega sveiflu. gestirnir brostu, skáluðu í staupi af Madeira  og það sem þeir mynduðu. Sem fyrr fengu allir í áhöfninni að njóta sín.  Lífið er yndislegt....safarí á morgun. 

Athugasemdir

[Hrafnhildur Kjartans (IP-tala skráð) 19.2.2009 kl. 01:24]

Takk fyrir frábært blogg.... það er yndislegt að fylgjast með ykkur..... haldið áfram að njóta þessarar ferðar og taka fullt af myndum

Kveðja til allra, Habbý

[Anna Sigurdardóttir (IP-tala skráð) 20.2.2009 kl. 01:35]

Jambo maridadi Malaikas (halló fallegu englar) á Swahili, velkomin til Tasmaníu, eruð þið ekki í Arusha. Rosalega gaman að fylgjast með ykkur :) frábært blogg hjá ykkur. Góða ferð til Mauritius og njótið þess að vera í PARADÍS.

Knuz, Anna Sig